Festiwal w Cannes od siedemnastu lat przygotowuje specjalną sekcję, poświęconą światowej klasyce kina - pozwalając nowej widowni odkryć na nowo uznane dzieła mistrzów, a zarazem uzupełnić luki w historii kinematografii, wpisując w nie przełomowe filmy z mniej znanych kinematografii.
Tegoroczny program Cannes Classics nie mógł być pokazany w ramach regularnych seansów festiwalowych, odwołanych z powodu pandemii - były one jednak zwykle dopiero początkiem ich drogi do widzów na całym świecie. Odrestaurowane kopie ruszą w swoją podróż już jesienią - na początek trafią na festiwal festival Lumière w Lyonie (10-18 października 2020) oraz do Rencontres Cinématographiques de Cannes (23-26 listopada 2020).
W selekcji znalazło się w tym roku dwadzieścia pięć filmów pełnometrażowych i siedem dokumentów poświęconych wybitnym twórcom kina. Znalazło się wśród nich kilka niezwykle ciekawych odkryć z Azji - czekamy na możliwość zobaczenia ich w odświeżonej wersji na dużych ekranach!
Azjatyckie filmy w programie Cannes Classics 2020
Spragnieni miłości / In the Mood for Love, reż. Wong Kar-wai (Hongkong 2000)
Odrestaurowany przez Criterion and L'Immagine Ritrovata pod superwizją samego reżysera. Jeden z najbardziej znanych hongkońskich filmów, arcydzieło melodramatu i zarazem melancholijny obraz świata odchodzącego w przeszłość. Niezmiennie wymieniany wśród najważniejszych tytułów w historii kina doczekał się renowacji na dwudziestą rocznicę premiery.
Prae dum / Black Silk, reż. Rattana Pestonji (Tajlandia 1961)
Odnowiony przez Film Archive Thailand film jednego z najważniejszych twórców tajlandzkiego kina, pierwszy kryminał noir z Tajlandii i jeden z pierwszych rodzimych filmów, które szeroko dotarły do międzynarodowej widowni (za sprawą nominacji do Złotego Niedźwiedzia na Berlinale w 1961 r.). Rattana Pestonji, wizualny innowator i działacz głęboko zaangażowany w budowę tajlandzkiej kinematografii, jest jednym z autorów, do którego często odwołują się współcześni reżyserzy, w tym Pen-ek Ratanaruang. Jako operator odpowiedzialny był m.in. za intensywne barwy pokazywanej na 10. Pięciu Smakach "Historii Santiego i Viny".
Sam "Black Silk" był jedną z bezpośrednich inspiracji wspaniałego retro-pop-westernu "Łzy czarnego tygrysa" Wisita Sasanatienga. To skomplikowana intryga, w której cetrum stoją pracująca w tkalni młoda wdowa Prae i zabiegający o jej względy Thom, uwikłany w świat śliskich interesów klubów nocnych. Mimo ograniczeń budżetowych, które sprawiły, że reżyser sam sprawował lwią część obowiązków na planie, "Black Silk" zachwycił krytyków jakością realizacji - niezwykłą kompozycją kadrów i nasyconymi, precyzyjnie wykorzystanymi kolorami.
Zhu Fu / New Year Sacrifice, reż. Hu Sang (Chiny 1956)
Odnowiony przez Shanghai International Film Festival i China Film Archive przykład rewolucyjnego realizmu: dramat rozgrywający się na początku XX wieku, opowiadający o tragicznej historii młodej wdowy, którą teściowa sprzedaje do kolejnego małżeństwa. Druzgocący obraz sytuacji kobiet w chińskim społeczeństwie powstał na podstawie popularnego opowiadania jednego z ojców modernistycznej chińskiej literatury, Lu Xuna z 1924 roku. W rolę główną wcieliła się Bai Yang, diwa chińskiej kinematografii lat 50., uznawana za jedną z czterech najważniejszych aktorek tego okresu.
Bambaru Avith / The Wasps Are Here, reż. Dharmasena Pathiraja (Sri Lanka 1978)
Odnowiony przez Asian Film Archive i L'Immagine Ritrovata. Uznawany za jeden z najlepszych lankijskich filmów w historii dramat Dharmasena Pathiraji, jednego z liderów nowej fali, która wprowadziła do kina Sri Lanki tematykę społeczną i polityczne zaangażowanie. "Bambaru Avith" to fabuła rozgrywająca się w niewielkiej rybackiej wiosce, która mierzy się z wyzwaniami powoli wkraczającego kapitalizmu i mody na zachodni styl życia.
This is My Country / Bayan Ko, reż. Lino Brocka (Filipiny, Francja 1984)
Odnowione przez Le Chat qui fume przełomowe dzieło jednego z najważniejszych twórców filipińskiego kina, aktywnie manifestującego swój sprzeciw wobec dyktatury Marcosa. Przemycony przez granicę film miał swoją premierę w Cannes w 1984 roku (po powrocie do kraju Brocka został z tego powodu aresztowany). To historia robotnika, który by uzyskać pieniądze na szpital dla ciężarnej żony prosi szefa o podwyżkę, w zamian zrzekając się członkowstwa w związku zawodowym, za co spotyka go radykalne odrzucenie ze strony przygotowujących się do strajku współpracowników. Opowieść o uwikłaniu w długi, nierównościach społecznych i realiach życia filipińskiego społeczeństwa w latach 80. jest uznawana za jeden z najważniejszych tytułów kinematografii Filipin.
Cannes Classics 2020: dokumenty
Be Water, reż. Bao Nguyen (USA)
Dokument o legendzie kina sztuk walki, wykorzystujący niepublikowane wcześniej materiały z rodzinnego archiwum. Film miał premierę na festiwalu w Sundance w styczniu 2020 roku.
